سخن هفته (15)

مادر ترزا : خداوند از ما نمی خواهد ، کارهای بزرگ را به ثمر برسانیم . او فقط از ما می خواهد کارهای کوچک را با عشقی شگرف انجام دهیم .

ششمین همایش دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی ، چرا بهترین ؟؟

ششمین همایش دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی سراسر کشور در حالی به پایان رسید که نزدیک به 90 درصد از شرکت کنندگان در این همایش از اینکه در بهترین همایش دانشجویی برگزار شده تا کنون شرکت کرده اند ، توافق کامل دارند .در اینجا سعی شده است به نکاتی که باعث موفقیت این همایش که بی شک ، یکی از مهمترین  رویداد هایی است که در زمینه تربیت بدنی و علوم ورزشی انجام می گیرد ، اشاره کرد .

1- اعتماد :

بدون شک ، یکی از دلایل تاثیرگذار که منجر به موفقیت این همایش شد ، اعتماد به جوانان و سپردن این کار عظیم و کلان به ایشان بود . البته بنده مخالفم که در هر شرایط و در هر صورت و با چشمانی بسته کار را به جوانان سپرد و بعد از آنان توقع کار با کیفیت خواست ، بلکه ابتدا باید برنامه ریزی کرد ، لایق ترین جوان را انتخاب کرد  ، تمام شرایط لازم را برای او مهیا کرد ، اختیارات لازم را بر عهده او نهاد ، چشم انداز موزد نظر زا برای او ترسیم کرد ، و سپس کار را به آن ها سپرد . مطمئننا ، مسئولین پایه اول این همایش ، همه ی این موارد  را در نظر گرفته اند و بعد کار را به جوانان سپرده اند و هم اکنون نتیجه کار خود ، یعنی برگزاری بهترین همایش دانشجویی تا کنون را نظاره گر می باشند .

2- برنامه ریزی :

هیچ کاری به سر منزل مقصود نمی رسد ، مگر برنامه ریزی شده و سازمان دهی شده باشد . مسئولین برگزاری ششمین همایش دانشجویی از همان ابتدا نشان دادند ، کاری که آغاز کرده اند توام با برنامه ریزی صحیح و سازمان دهی قابل قبول است . البته در کشورمان بنا به دلایلی  نمی شود تمام کار ها را به نحو احسن و در زمان پیش بینی شده انجام داد ، ولی همین که کارگروه پژوهشکده تربیت بدنی که مسئول برکزاری این رویداد بود ، تمام سعی خود را کرد تا زگه هایی از کار با برنامه و سازمان دهی شده را نشان دهد ، جای تقدیر دارد .

3- حمایت :

یکی دیگر از عوامل موفقیت این همایش ، حمایت پر شور و اشتیاق دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی بود که بیچون و چرا حجت را بر همگان تمام کردند و با حضور گرمشان ، نشان دادند که می خواهند از سوی مردم و مسئولین جدی گرفته شوند و به حدی از خود باوری رسیده اند که گامهای موفقیت را یکی پس از دیگری استوار بردارند و برای اعتلای رشته خود از هیچ کاری دریغ نمی کنند . دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی با  حضور خودشان هم دلگرمی شده اند برای مسئولین برگزاری و عاملی برای موفقیتشان و هم دلگرمی برای اساتید این رشته که تلاش بی دریغشان به نتیجه رسیده است .

4 - خلاقیت :

گنجاندن بخش هایی تازه و نو به این همایش که نشان دهنده نبوغ مسئولین برگزاری این همایش بود ، یکی دیگر از ارکان موفقیت را رقم می زند . برگزاری کارگاه های تخصصی ، بخش های نشریات و وبلاگ های دانشجویی ، برگزاری کرسی های نقد و نظریه پردازی ، از جمله اقدامات نوین این رویداد بود که ، پیش از هر چیز خلاقیت مسئولین برگزاری این همایش که همانا دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی هستند را به رخ می کشند .

5 - مدیریت :

یکی از مشکل ترین بخش های این همایش ، مدیریت 2000نفر شرکت کننده ، ارائه کننده مقاله ، وبلاگ نویس ، کادر اجرایی و نیروی داوطلبی و ارتباط آنها با یکدیگر می باشد که الحق دبیر کل این همایش و همکارانش ، نمایش قابل قبولی از مدیریت در این همایش را نشان دادند .

امید به آنروزی که باز هم شاهد اینچنین موفقیت هایی در رشته ی تربیت بدنی و علوم ورزشی باشیم .

خودمان را باور کنیم که ما لایق بهترین ها هستیم .

سخن هفته (14)

جک لندن : هیچ می دانی فرصتی که از آن بهره نمیگیری ، آرزوی دیگران است .

مدیریت جادوگر

خبر درگذشت استیو جابز ، جادوگر اپل ، بدون شک یکی از مهمترین اخباری بود که دوستداران فناوری اطلاعات را متعجب ساخت .آقای اپل در اثر متاتاز سرطان پانکراس دچار ایست تنفسی شد و در سن 56 سالگی درگذشت . او در طول 35 سال فعالیت حرفه ای خود ، همواره موفق بود و بی شک برای رسیدن به این موفقیت از رموزی استفاده می کرد که شاید کمتر کسی از آن باخبر باشد .(( گای کاوازاکی )) 52 ساله که در بخش سرمایه گذاری سلیکون ولی اشتغال دارد و در نخستین سال های شکل گیری اپل در جهت موفقیت این شرکت کمک های شایانی کرده است در پی درگذشت استیو جایز ، روی پروفایل خود در گوگل پلاس فهرستی از نکات راز آمیزی را نوشته است که در طول کار خود با استیو جابز یاد گرفته است .اکنون وی فهرستی از آن رموز فراهم کرده است تا هیچ یک از درس های جابز ار بین نروند یا به دست فراموشی سپرده نشوند .

1- کارشناسان هیچ چیز نمی دانند .

روزنامه نگاران ، تحلیلگران ، بانکداران و راهبران نمی دانند چه بکنند ، بنابراین تنها به شما مشاوره می دهند .آن ها به تو می گویند چه چیزی در محصول تو وجود دارد که خوب عمل نمی کند اما قادر نیستند محصول بهتری را بسازند . آن ها نمی توانند به تو بگویند ، چگونه یک محصول را بفروشی اما قادر به فروش آن نیستند .آن ها می توانند توضیح دهند ، چگونه گروه های کاری بزرگ تشکیل داد ولی خودشان بدترین دفاتر را دارند .

2- مشتریان نمی دانند چگونه چیزی را که می خواهند به تو بگویند .

اگر از مشتریان بپرسی که چه چیزی می خواهند ، انها به تو می گویند : (( بهترین ، سریعترین و ارزانترین )) اما این صدای یکنواخت تکراری ، بویی از یک تغییر انقلابی نبرده است .

مشتریان تنها می توانند آرزوهای خود را در قالب کلماتی بیان کنند که هنوز در حال استفاده از آن ها هستند .

3- اهمیت جهش به جلو .

تغییرات بزرگ زمانی روی میدهند که تو جهشی فراتر از قدم های یکنواخت برداری . به آن هایی فکر کنید که یخ جمع می کردند ، به شرکت هایی فکر کنید که یخ را تولید می کردند و به آن هایی فکر کنید که یخچال را می سازند . آیا هنوز هم امروز کسی هست که یخ جمع کند ؟؟

4- بیشترین چالش ، کیفیت کار را بهتر می کند .

من همیشه با این ترس کار می کردم که استیو یتواند به من بگوید من عالی نیستم یا کارم هیچ ارزشی ندارد . این ترس یک چالش بزرگ برای من و شرکت اپل بود .

5- روی طراحی حساب کن .

استیو با درخواست های عجیب خود همه را دیوانه می کرد . بعضی از قابهای سیاه به اندازه کافی سیاه نبودند و ما می گفتیم که سیاه سیاه است و خاکستری خاکستری ، اما استیو یک کمالگرا بود و حق داشت .

6- تغییر ایده ، نشانه ای از هوش است .

زمانی که اپل ، اواین آیفون خود را ارائه داد ، هیچ برنامه جانبی برای آن وجود نداشت .تا اینکه شش ماه بعد ، استیو تصمیم گرفت ، برنامه های جانبی را به عنوان ابزار های مناسبی به کار ببرد و راه بسیاری را پیمود که به شعار خود یعنی ((برای هر چیزی یک برنامه جانبی وجود دارد )) برسد .

7- ارزش با قیمت تفاوت دارد .

بیچاره هستید اگر فکر کنید که همه چیز به قیمت وابسته است و باز هم بیچاره هستید ، اگر فکر کنید تنها روی قیمت می توانید با دیگران رقابت کنید . قیمت تمام آنچیزی نیست که شما باید روی آن حساب کنید . آنچه را که باید روی آن حساب کرد ، حداقل به اعتقاد تعداد کمی از مردم ، ارزش است .

8- برای اینکه چیزهایی را ببینی ، لازم است که آنها را باور کنی .

زمانی که در تلاشی تا جهشی به جلو برداری ، به دنبال راهی برای فرار از دست کارشناسان می گردی ، در جستجوی چالش های بزرگ هستی ، وسواس طراحی داری و تمام توجه خود را معطوف ارزش واحد پروژه کرده ای ،باید مردم را متقاعد کنی تا کاری که مشغول انجام آن هستی ، باور کنند .

سخن هفته (13)

آنتوان چخوف (نویسنده سرشناس روسی ): دانشگاه تمام استعدادهای افراد را از جمله بی استعدادی آن ها را آشکار می کند .

نگرش ورزشی

ریشه یابی اینکه چرا مردم کشور ما ورزش نمی کنند ، درد سکون ندارند ، درد ورزش کردن ندارند ، به یک بررسی آکادمیک نیاز داشته و بسیار بحث مفصل و پیچیده ای است و همین طور زمان زیادی را طلب می کند .در اینجا سعی شده است که به یک عامل اثر گذار مهمی که باعث پیدایش این وضعیت در کشورمان شده است ، اشاره شود .

نگرش نسبت به ورزش  - ارتباط

اگر از تمام کسانی که در کشور ، ورزش نمی کنند ، بپرسید چرا ورزش نمیکنید  ؟ اغلب به 95 درصد جواب ها این است که ورزش برای ما وقت گیر است ، در صورتی که همه ی آ نها به ضرورت ورزش کردن و اعجاز آ ن، توافق  کامل دارند . 5 درصد بقیه جواب ها می تواند شامل این باشد که ، علاقه ای ندارند یا شرایط و امکانات برای آنها فراهم نیست

بدون شک این نوع طرز فکر نسبت به ورزش ، کاملا اشتباه است زیرا ورزش نه تنها وقت گیر نیست ، بلکه وقت ساز هم هست . اگر انسان در روز به 40 دقیقه  ورزش کردن و تغذیه ی سالم روی نیاورد ، این می تواند منجر به مرگش شود و تمام وقت و زمان از او گرفته شودو یا باید بعد از بیماری به دکتر مراجعه کند و هزینه کند تا وقت دار شود و به زندگی عادی خود باز گردد. و آن هایی که می گویند ما شرایط و امکانتش را نداریم به نوعی خود را به بی توجهی زده اند ، زیرا که 40 دقیقه پیاده روی منظم ، نیاز به هیچ شرایط و امکاناتی ندارد .

اگر از تمام کسانی که ورزش می کنند ، بپرسید چرا ورزش می کنید ؟ اغلب به 99 درصد جواب ها این است که ما برای سلامتی خود ورزش می کنیم .

به طور قطع نمی توان گفت که این جواب نادرست است ، و همین طور باید متذکر شد که این جواب نه تنها در کشور ما بلکه در  بیشتر کشور های دنیا به کار می رود ، اما وقتی این سوال از مردم سوئد و دانمارک که بیشترین آمار ورزش کردن را دارند پرسیده شد ، جواب بسیار تعجب برانگیز بود . آن ها دلیل اصلی ورزش کردن خود را که به صورت منظم و با فشار کافی است این گونه توصیف کردند که ما می خواهیم از طریق ورزش با افراد جدید آشنا شده و ارتباط برقرار کنیم و در درجه دوم به برای سلامتی خود ورزش می کنیم .این بهترین نوع طرز فکر و نگرش نسبت به ورزش است که در کشورهای پیشرفته اروپایی حاکم است . آن ها برای بدست آوردن تجربه های جدید از دیگران ، آشنایی با تفکر های جدید ، فرهنگ های جدید و ... و در نهایت ارتباط سالم با دیگران در درجه اول به ورزش روی می آورند . پس شما مشاهده می کنید که بیش از 70 درصد مردم  کشور سوئد و دانمارک به طور منظم ورزش می کنند .
اگر می خواهیم جامعه سالم و رو به رشد و پویا داشته باشیم ، شکی نیست که باید طرز فکرمان را نسبت به ورزش کردن تغییر دهیم و باید به این مهم برسیم که این ورزش است که مهمترین عامل تاثیرگذار بر دیگر عوامل و جامعه است . چه آ نهایی که ورزش نمی کنند و چه آ نهایی که ورزش می کنند ، باید به درک و شناخت صحیحی از ورزش و فعالیت بدنی برسند .و این هیچگاه امکان پذیر نیست مگر با تحقیقات گسترده ، تغییر روش در دانشگاه ها ، تغییر رویه در رسانه ها ، انجام اقدامات اساسی در جهت فرهنگ سازی ، توجه اساسی به امکانات و فضاهای ورزشی و ... که در نهایت منجر به این شود که یک ایرانی به نگرش صحیح و درستی از ورزش برسد ،  آن موقع است که می توان یک جامعه ورزشکار داشت .

سخن هفته (12)

محمد علی کلی :کسی که شهامت قبول خطر را نداشته باشد ، در زندگی به مقصود و هدفش نخواهد رسید .

ورزش و رسانه

رسانه های ورزشی کشور ما ، متاسفانه رو به سراشیبی تندی افتاده اند که درآمدن از آن کاری سخت مشکل است ، اما شدنی!

صحبت در مورد رسانه ها بسیار مفصل است ولی برخود لازم می دانم به شکل مختصر در مورد رسانه های ملی کشور به صورت جداگانه مطالبی بیان  شود .

1- رسانه تصویری :

متاسفانه  رسانه ی تصویری کشور که در مورد اطلاع رسانی ورزش و ترغیب ایشان به امر به ورزش وظیفه اصلی را به عهده دارد ، بعد ار سی سال از پیروزی انقلاب اسلامی ، توانسته است مردم کشور ما را با پخش و پوشش مسابقات ورزشی ، خانه نشین کند . یعنی این رسانه ی ملی به جای آنکه تدابیری را  بیاندیشد تا مردم به ورزش کردن تشویق بشوند ، آن ها را تشویق می کند تا پای گیرنده های خود بنشینند و مسابقات ورزشی را نظاره گر باشند . اصلا با این موضوع موافق نیستم که نباید مسابقات ورزشی را تحت پوشش قرار داد ولی اگر قرار باشد که تنها خوراک مردم از ورزش فقط در رسانه ها تماشای ورزش باشد و نه چیز دیگری ، از پایه با آن مخالف می باشم . بعد از این همه سال با پخش برنامه های نه چندان تخصصی و برنامه ریزی شده و فقط تاکید برنامه های حاشیه ای و پخش مسابقات ورزشی ، مردم ما به این وضع عادت کرده اند و خیلی مشکل است که به آنها گفت که آنچیزی که  هر شب به خورد شما می دهند ، هدفی جز سرگرمی شما و جذب  تماشاچی نیست . رسانه ای به این عظمت و با وظایفی خطیر،حتی دقایقی از وقت خود را صرف برنامه های تخصصی ورزشی و تربیت بدنی نمی کند و تنها تریبون خود را به برنامه هایی سپرده است که همه ی وقت خود را صرف نمایش حواشی مربوط به ورزش می کنند و یا برنامه هایی سفارشی که با آوردن افرادی خاص قصد دارند ، آنان را معرفی کرده و بسط دهنده ی افکار آن ها باشند . در این بین هیچکس دلش به حال ورزش کشور نمی سوزد و تنها خط کش این برنامه ها برای نشان دادن موفقیت خودشان ، میزان شرکت افراد در مسابقه های پیامکی است که نشان دهنده این است که واقعا رسانه ی ملی در کار خود ، یعنی نشاندن مردم پای تلویزیون موفق بوده است .

2- مطبوعات :

وضع این یکی از رسانه ی ملی از همه وخیم تر است  . تعداد  نشریات ورزشی که در کشور ما تولید می شود از تمام کشور های جهان  بیشتر است ولی از نظر محتوایی  جزء  آخرین ها به حساب می آید . 

هیچ چیز هنگام عبور از کنار دکه های روزنامه فروشی و براندار کردن روزنامه های ورزشی ، قابل توجه نیست ، مگر خیلی عظیم از روزنامه های زردِ ورزشی که فقط به حواشی مزبوط به ورزش می پردازند ،زیرا متاسفانه اعتقاد دارند که با برزگ کردن حواشی ، درست کردن حواشی ، انعکاس یکسری اخبار و نتایج ، چند مصاحبه ی نه چندان تخصصی ، بها دادن بش از حد به چند ورزشکار و ستاره ورزشی و بیان عقاید آن ها و... می توانند مخاطب جذب  کنند و در سبد خرید خانواده های ایرانی قرار بگیرند . 

در این میان جای یک روزنامه ی کامل ورزشی که سطح شعور مخاطب خود را پایین فرض نکرده و به طور کاملا تخصصی به مقولات و گرایشات ورزشی بپردازد ، دلسوز ورزش کردن مردم باشد ، از کارگروه تخصصی و حرفه ای در امر ورزش استفاده کند ، سالم باشد و صادق ، شدیدا حس می شود  .

3- رادیو :

در این بین تنها رسانه ای که بیشتر از دیگران درد ورزش دارد و به دنبال راهی است تا حداقل اطلاعاتی در مورد ورزش در اختیار مردم بگذارد همین رادیو است . که این بر می گردد به وجود افراد خوش ذوق و دلسوز که در این رسانه فعالیت دارند و خط مشی درست و دقیق برای آن تعریف کرده اند . برای تحلیل این رسانه توضیح 3 مطلب ضروری است .

- بیشتر برنامه های ورزشی که در رادیو پخش می شوند ، جنبه ی طنز دارند . این درست است که در قالب طنز و کنایه می شود به خیلی از مقولات و مشکلات در ورزش اشاره کرد ، اما اگر فقط بخواهیم دل خوش به این حربه باشیم و به دیگر روش ها میدان ندهیم ، جواب قطعی نصیبمان نمی شود ، چرا که بشتر جنبه سرگرمی پیدا می کند تا آموزش و اطلاع رسانی .

- در بعضی برنامه ها ، تهیه کنندگان به موضاعات تخصصی ورزشی می پردازند ، این موضوع بسیار خوشایند و میمون است ولی متاسفانه این تخصصی بودن بیش از حد تخصصی می شود و خارج از فهم عموم ، و این فقط مناسب افرادی است که دارای پبش زمینه تربیت بدنی می باشند . تحت پوشش قرار دادن اینگونه برنامه ها باید طوری برنامه ریزی  شود که عموم مردم با آن ارتباط برقرار کنند و  از آن برداشت کنند .

- باز هم مسئله ای که گریبان گیر ورزش ماست در مورد این رساته ی ملی هم صدق می کند ، یعنیانعکاس بیش ار حد  حواشی مربوط به ورزش است که با یک برنامه ریزی صحیح و بلند مدت و تولید برنامه های خوب ورزشی می شود از این مشکل بزرگ خلاصی پیدا کرد و این مهم می شود برای اولین بار در رادیو کشورمان اتفلق بیافتد .

سخن هفته (11)

پائولو کوئیلو : همیشه بهترین راه را برای پیمودن می بینیم ،اما فقط راهی را می پیماییم که به آن عادت کرده ایم .

چه کسی .................... است .

مردی متوجه شد که گوش همسرش سنگین شده و شنوایئش کم شده است . به نظرش آمد  که همسرش باید سمعک بگذارد ولی نمی دانست این موضوع را چگونه با او در میان بگذارد . بدین خاطر نزد دکتر خانوادگیشان رفت و مشکل را با او در میان گذاشت . دکتر گفت برای اینکه بتوانی دقیق تر میزان شنوایی همسرت چقدر است ، آزمایش ساده ای وجود دارد .این کار را انجام بده و نتیجه اش را به من بگو : (( ابتدا در فاصله 4 متری او بایست و با صدای معمولی مطلبی را به او بگو ، اگر نشنید همین کار را در فاصله 3 متری تکرار کن . بعد در 2 متری و به همین ترتیب ادامه بده تا بلاخره جواب بگیری )) آن شب ، همسر آن مرد در آشپزخانه سرگرم تهیه غذا بود و خود او در اتاق مشغول تماشای تلویزیون بود . مرد به خودش گفت الان فاصله ما حدود 4 متر است . بگذار امتحان کنم .

سپس با صدای معمولی از همسرش پرسید : عزیرم شام چی داریم ؟؟ جوابی نشنید .

بعد بلند شد و یک متر جلوتر  به سمت آشپزخانه رفت و دوباره پرسید : شام چی داریم ؟؟ باز هم پاسخی نیامد .

باز هم جلوتر رفت  و از وسط حال که تقریبا 2 متری آشپزخانه بود گفت : عزیزم شام چی داریم ؟؟ باز هم جوابی نشنید ، بار دیگر جلوتر رفت و به در آشپزخانه رسید و سوال خود را تکرار کرد و باز هم جوابی نگرفت . اینبار جلو تر رفت و درست پشت سر همسرش گفت : عزیزم شام چی داریم ؟؟ زنش گفت : مگه کری !! برای پنجمین بار می گویم : خوراک مرغ !!

برداشت نویسنده  : مشکل ممکن است آنطور که همیشه فکر می کنیم در دیگران نباشد و عمدتا در خود ما باشد . پس به جای پیدا کردن مشکل در دیگران ، ابتدا مشکل را در خود جستجو کنیم .