سخن هفته (9)

نارسیس ( فیلسوف و روانشناس ) : لشکر گوسفندان که توسط یک شیر اداره می شود ، می تواند لشکر شیران که توسط یک گوسفند اداره می شود ، شکست دهد.

تفاوت مهندس با مدیر !!!

مردی که سوار بر بالن در حرکت بود ، ناگهان به یاد آورد که قرار مهمی دارد . ارتفاعش را کم کرد و از مردی که نزدیک زمین بود پرسید ؟ (( ببخشید آقا من قرار مهمی دارم ، ممکنه به من بگویید کجا هستم تا ببینم به قرار خود می رسم یا خیر ))

مرد روی زمین : بله ، شما در ارتفاع حدودا 6 متری در طول جغرافیایی87.24.18 و عرض جغرافیایی 37.21.41 هستید 

مرد بالن سوار : شما باید مهندس باشید ؟؟

مرد روی زمین : بله ، از کجا فهمیدید ؟؟

مرد بالن سوار : چون اطلاعاتی که شما به من دادید ، اگرچه کاملا دقیق بود ولی به درد من نمی خورد و هنوز من نمی دانم کجا هستم و به موقع به قرارم می رسم یا نه !!!

مرد روی زمین : و شما باید مدیر باشید ؟؟

مرد بالن سوار : بله ، از کجا فهمیدید !!

چون شما نمی دانید کجا هستید و به کجا می خواهید بروید ، قولی داده اید و نمی دانید چگونه به آن عمل کنید ، و انتظار دارید مسئولیت آ ن را دیگران بپذیریند ، اطلاعات دقیق هم به دردتان نمی خورد .!

سخن هفته (8)

هلن کلر : هنگامی که دری از خوشبختی به روی ما بسته می شود ، دری دیگر باز می شود ولی ما اغلب آنچنان به در بسته چشم می دوزیم که درهای بازشده  را نمی بینیم .

عصر یخبندان

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدتند و مردند .خارپشت ها وخامت اوضاع را دریافتند و تصمیم گرفتند دور هم جمع شوند و بدین ترتیب یکدیگر را حفظ کنند .آن ها وقتی به یکدیگر نزدیک می شدند ، گرم می شدند ولی خارهایشان یکدیگر را زخمی می کرد ، به همین خاطر آن ها باز تصمیم گرفتند از یکدیگر دور شوند که با این تصمیم باز از شدت سرما یخ زده و بیشتر آن ها مردند .

از اینرو مجبور بودند برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند ، یا نسلشان از روی زمین بر کنده شود .پس خارپشت ها دریافتند که بازگردند و گرد هم آیند .و آموختند که با زخم های کوچک همزیستی کنند زیرا گرمای وجود دیگری مهمتر است .

و این چنین توانستند زنده بمانند

بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گرد هم آیند، بلکه بهترین رابطه آن است که هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنار آید و محاسن آن را تحسین کند .

سخن هفته (7)

دکتر علی شریعتی : بمانیم تا کاری کنیم ، نه اینکه کاری کنیم تا بمانیم .

از حیثیت تا شیثیت!!!

+18 ، این اولین عکس العمل رساته در مورد اتفاق بازی داماش و پرسپولیس بود .
آماجِ برخورد های کوبنده و احساسی تا چند روز بعد از بازی هم دست از سر عاملان این اتفاق برنمی داشت . مطبوعات به یک گونه و رسانه های تصویری و شنیداری به گونه ای دیگر باعث شاخ و برگ دادن به این موضوع وتهییج اوضاع شدند .می توان به جرات گفت که این رسانه ها نه برای دلسوزی و نه فقط انعکاس اخبار بلکه این موضوع، سوژه و آلت دستی شده بود برای تبلیغات منفی این رسانه ها ، به طوری که انگار هر رسانه ای که به صورت کوبنده تر با این موضوع برخورد کند ، خواستار  بیشتری پیدا می کند.
انگاری همه ی این رسانه و همه ی افرادی که یکطرفه با این موضوع برخورد کردند در خوابی زمستانی به سر می برند و یا اصلا در این جامعه زندگی نمی کنند و یا شاید خود را به خواب زده اند .آن ها که دم از اخلاقِ ورزشی می زنند ، قبلا کجا بودند و چه کار می کردند !؟ آن ها که دم از ، از بین رفتن حیثیت در بین عموم می زنند ، خود برای جلوگیری و پیشگیری این موارد و اتفاقات ، چه اقداماتی کرده اند !؟
 بعد از گذشت چند هفته از این اتفاق ، اوضاع 180 درجه عوض شد ، و برداشت و اظهار نظرها در باره این موضوع عادی شد و انگار که اتفاقی نیفتاده است .اصلا چرا باید همه چیز در مورد این اتفاق یا سیاه باشد و یا سفید ، چرا ما انسان ها در این جامعه یاد نداریم که با هر موضوعی حساب شده و منطقی نگاه کنیم .
در این بین بعضا افرادی بودند که از گود اظهار نظرها و برداشت ها دور بودند ولی به یک شکل دیگر ، یعنی با ترویج فیلم ها ، پیامک ها و شوخی ها ، هر  یک به گونه ی خود در این بازار گرم ِ به وجود آمده شرکت کردند که به نطر من صد درصد زشت تر ار مسئله پیش آمده می باشد .
این را هیچگاه نباید فراموش کنیم که ورزش ما ، آیینه ی تمام نمای جامغه ماست . اگر در ورزش بی اخلاقی ، زشتی و پلیدی وجود دارد ، نباید جای دوری رفت ، چرا می خواهیم هر اتفاقی که در ورزش رخ می دهد به خودِ ورزش ارتباطش دهیم ، پس نقش تربیت خانوادگی ، محیط زندگی ، فرهنگ اجتماعی و باید ها  و نباید های اجتماعی چه می شود .کسی که در جامعه هنجار شکن است ، در بین عموم حرمت شکنی می کند ، اخلاق را زیر پا می گذارد ، مطمئن باشید وقتی بنا به دلایلی پا به عرصه ورزش می گذارد ، همین مسائل را به گونه ای دیگر در ورزش ادامه خواهد داد .هیچگاه فراموش نکنید که ورزش در ذات خود پاک و منزه است از هر زشتی و پلیدی ، و این ما انسان ها هستیم که ورزش را فقط به این دلیل که پیروز مسابقه شویم و یا از این راه معروف شویم به این مسائل دچارش می کنیم .
اگر می خواهیم با  شیث رضایی و نصرتی برخورد جدی کنیم ، ایرادی ندارد ، ولی آیا این برخورد ضمانتی خواهد شد که دیگر شاهد این گونه مسائل در ورزشمان نباشیم . آن هایی که سخت دنبال این مسئله هستند که این دو نفر به مجازاتی سخت محکوم کنند ، بهتر است نگاهی هم به صد پرونده ناتمام کمیته انظباطی فوتبال هم بیاندازند و یا آرشیو برنامه 90 را زیر رو کنند و یا به شکلی گسترده تر ، سری به روزنامه حوادث  این جامغه بزنند و بعد ، حکم صادر کنند .
اینجانب به هیچ وجه نمی خواهم از این اتفاقی که در رسانه عمومی افتاده ، دفاع کنم ، ولی معتقدم ،برای صادر کردن حکمی و یا اظهار نظری در مورد مسئله ای ،باید منطقی رفتار کرد .

به جای نابود کردن این دو ورزشکار ، بیاییم به دنبال راه حلهایی باشیم که این قبیل اتفاقات نه فقط در ورزش کشورمان ، بلکه در جامعه اتفاق نیفتد.
در عصر امروز که همه چیز ، از شیر مرغ تا جان ادمیزاد ، به وسیله اینترنت و گوش های همراه در اختیار بچه ها و دانش آموزان است ، ودر عصریکه کودکان ما از کوچکترین سن ، از هر چیری که پیرامون آن ها می گذرد باخبرند ، پس به جای آموزش اصولی و تکیه به مسائل تربیتی ، نگران چیز دیگر مثل ، رفتار دو ورزشکار در رسانه عمومی و یا عدد +18 درج شده در کنار آن نباشیم .

سخن هفته (6)

یک ضرب المثل سرخپوستی میگه : کسی که بی سواد باشه ، دشمنش و نمی شناسه .

تفاوت از کجا تا کجا !!!

در المپیک سیدنی وقتی از یک خانم مستخدم که در رستوران استخر المپیک کار می کرد ، درباره هدف و انگیزه او سوال شد ، وی جواب داد من یک دکتر داروساز اهل ملبورن هستم و داوطلبانه همکاری می کنم . در زمان برگزاری المپیک ملبورن در کشورم ، متولد نشده بودم و معلوم نیست در نوبت بعدی برگزاری المپیک در استرالیا زنده باشم ، پس این فرصت را بسیار مغتنم دانسته و باعث افتخار است که در بازی های المپیک شرکت می کنم .

خودتان قضاوت کنید تفاوت از کجا تا کجا !!!

سخن هفته (5)

اپریپیدیز(نمایش نامه نویس یونانی ) : وقتی یک انسان خوب آسیب می بیند ، همه ی انسان های خوب باید با اون زجر بکشند .

داستان دایناسور

بعد از مشکلات فراوان چند ساله ی کشور آمریکا ، که سخت باعث بروز مشکلات فراوانی در این کشور شده بود ، سران و سیاست مداران این کشور تصمیم گرفتند . چاره ای بیاندیشند .آن ها در این راستا از تمام ثروت مندان و سرمایه داران بزرگ آمریکایی دعوت کردند تا ایشان در کلاسی توجیهی شرکت کنند ، تا شاید باعث تغییر نگرش آن ها نسبت به نوع زندگی شوند .

مسئولین برگزاری این کلاس توجیهی  در بدو ورود سرمایه داران به کلاس، نشان ها ی کوچکی که عکس دایناسور  روی آن حک شده بود . به سینه ی آ نها چسباندند و به آنها گفتند ، تنها کسانی که این نشان را روی سینه ی خود دارند ، می توانند در کلاس های پیش بینی شده شرکت کنند .

بعد از گذشت 3 روز و پایان یافتن این کلاس ها ، مسئولین برگزاری ، مصاحبه ای با شرکت کنندگان این همایش تدارک دیدند و نظر آن ها را در مورد این کلاس ها خواستار شدند .

همگی آن ها از مطالب ارائه شده در این کلاس بسیار راضی و خشنود بودند و اعتراف کردند که خروجی بدست آمده از این کلاس های برایشان بسیار مفید واقع شده است . بعد از مصاحبه یک به یک شرکت کنندگان ، نوبت به آخرین فرد مصاحبه شونده رسید .
او هم از مطالب ارائه شده در کلاس و خروجی آن بسیار تعریف و تمجید کرد ولی از  یک مسئله بسیار ناراحت بود  و عصبانی شده بود .او گفت : من که یکی از سرمایه داران بزرگ این مملکت هستم ،‌مالک 5 کارخانه بزرگ و دارای 10000 کارمند و کارگر ، چرا برای ورود به این کلاس ها باید از یک نشان کوچک بچگانه دایناسور استفاده کنم.
جواب مسئولین برگزاری بسیار جالب توجه بود .
آ نها در پاسخ به این سوال گفتند : اصلا دلیل اصلی برگزاری این کلاس ، همین نشان کوچک بچگانه دایناسور است .
دایناسور ها  در 3000 سال پیش به علت این که نتوانستند خود را با محیط پیرامون خود سازگار کنند ،منقرض شدند ، آ نها نتوانستند در خود تغییر ایجاد کنند و به زندگی طبیعی خود ادامه دهند .
ما هم اگر همین گونه عمل کنیم و تغییر نکنیم ، به سرنوشت دایناسور ها دچار می شویم .
پس ما مجبوریم که تغییر کنیم ...