مدیر ورزشی یا غیر ورزشی ؟؟
سه شنبه, ۲۶ مهر ۱۳۹۰، ۱۲:۲۵ ب.ظ
به نام خدا
چندی پیش در کلاس یکی از اساتید محترم مدیریت ورزشی مسئله ای مطرح شد که نه تنها تعجب من بلکه تعجب همگان را در کلاس برانگیخت . این استاد محترم که بسیار استاد با علم و با تجربه در کار خود و همین طور محبوب خود من هستند ، با سند و مدرک معتقد بودند که یک مدیر غیر ورزشی باید در سطوح بالای مدیریت ورزش کشور قرار بگیرد و همچنین این استاد محترم این شیوه مدیریتی که هم اکنون در ورزش ما موجود می باشد یعنی (( یک وزیر نفت با ارتباطات یا هر مدیر غیر ورزشی دیگر می تواند یک مدیر ورزشی باشد )) بسیار موافق بودند . بنده تصمیم گرفتم بعد از مطرح شدن این موضوع ، بلافاصله پاسخ استاد را ندهم ، چون معتقدم برای هر ایده و نظری باید احترام قائل شد و در مورد آن ایده ، فکر و تحقیقات مکفی انجام داد .
بعد از گذشت چند روز از مطرح شدن این موضوع که حسابی ذهن من را به خودش مشغول کرده بود ،من توانستم برای هر دو دلیل استاد محترم پاسخی بیابم و بر خود لازم دانستم که با شما همکاران و دوستان عزیزم به اشتراک بگذارم . لطفا بعد از مطالعه این متن ، نظر بدهید که آیا با عقیده من موافقید یا با عقیده استاد من .
دلیل استاد 1 - یک مدیر لایق سطح بالای سازمانی باید دارای 70 درصد توانایی ادراکی ، 20 درصد توانایی ارتباطی و 10 درصد توانایی فنی باشد و چون یک مدیر ورزشی در صد توانایی فنی بیشتری دارد این منجر به این می شود که در کارهای فنی و جزئیات دخالت کند و این باعث اخلال در کار سازمان می شود ، و همچنین ایشان معتقد بودند که اگر این درصد توانایی فنی هرچه به صفر نزدیکتر باشد ، سازمان عملکرد بهتری دارد . پس یک مدیر ورزشی به علت دخالت در کارهای فنی نمی تواند یک سازمان ورزشی را به خوبی اداره کند و بهتر است که یک وزیر نفت ، ارتباطات ، بهداشت و یا یک سرهنگ نیروی انتظانی و یا هر کس غیر ورزشی دیگر بر کرسی ورزش ما تکیه کند .
جواب استاد 1- به نظرمن اگر بحث این موضوع است که باید یک مدیر لایق سردمدار ورزش کشور باشد ، پس چرا 100 درصد توانایی ادارکی ، 100 درصد توانایی ارتباطی و 100 درصد توانایی فنی نداشته باشد ، اصلا چرا باید توانایی یک مدیر را با درصد و ضرب و تقسیم سنجید . اگر مدیر لایق است باید بداند که چگونه با توانایی ادارکی و ارتباطی بالا ، سازمان خود را به موفقیت برساند ، چگونه برای سازمان جذب نیرو کند ، در آمد زایی ایجاد کند ودر محافل بین المللی و جهانی راه را برای موفقیت ورزشکاران خود هموار کند . پس اگر مدیر لایق است ، پس چه احتیاج که صفر درصد توانایی فنی داشته باشد و یا 100 درصد ، مهم این عواملی است که پیشتر گفته شد .
دلیل استاد 2 - در کشور صنعتی و پیشرفته آلمان ، وزیر دفاع آن بانویی است که هیچ پیشینه و و تجربه ای در این زمینه ، یعنی مسائل نظامی ندارد
، پس آیا آنها اشتباه می کنند که یک مدیر با این پیشینه کاری را بر این منصب نشانده اند ، و ما در ست عمل می کنیم ! خیر ، آنها به همین علت که یک مدیر باید دارای صفر درصد توانایی فنی باشد ، این بانو را انتخاب کردند و در همه ی حالات موفق هستند .پس چرا ما اینگونه عمل نکنیم !!.
جواب استاد 2 - بلی درست است ، ولی صحبت از کشور آلمان است کشوری بسیار پیشرفته با ثبات بالای مدیریتی ، یعنی هر مدیری در هر کجای کشور با توجه به حکمی ، برای مدیریت سازمانی انتخاب شود ، هیچگاه نمی تواند هرجور که دلش خواست مدیریت کند ، سازمان را دگرگون کند ، فردی را یک شبه از سمتش بردارد و کسی دیگر را برگزیند ،او دارای قدرت انجام این کارها هست ولی باید با توجه به برنامه ای که برای او پیش بینی شده است گام بردارد ، هدف و آرمان برای او مشخص است ،نیروی کاری متخصص موجود است ، بودجه کامل و مکفی در اختیار است ،اهداف کوتاه، میان و بلند مدت ،همه از قبل برای آن مدیر تعیین شده است . پس مدیر با توجه به این ثبات مدیریتی در سازمان حل می شود و همگام با برنامه های مدیریتی گام برمی دارد و در این بین تنها جای برای فکر نو و خلاقیت باز است .
ولی در ایرانی که نه ثبات مدیریتی و نه ثبات مدیر وجود دارد ، نمیتوان اینگونه عمل کرد ،در کشوری که مدیران هریک شیوه خاص خود را در اداره سازمان دارند ،در کشوری که مدیران با توجه به نفوذ و قدرتی که در محافل مختلف دارند شناخته می شوند ، در کشوری که در سازمان های آن با ورود یک مدیر جدید ، اهداف و آرمان تغییر می کند ،به هیچ وجه نمی توان از این شیوه مدیریت آلمانی ها در کشورمان استفاده کرد . پس با توجه به این مسائل بهتر است که یک مدیر با قدرت و لایق ورزشی عهده دار ورزش کشورمان باشد . کسی که به مسائل و پیچ و خم های ورزش آشنایی بشتری دارد .
البته همین آلمانی ها همیشه در سطوح بالای ورزشی و سازمانی خود هیچگاه ستارگان و سمبول های ورزشی خود را فراموش نکرده و از انها در بالاترین مقام مدیر یتی استفاده کرده اند .
پس اگر قرار است که یک مدیر غیر ورزشی بالای سر این ورزش باشد ، بهتر است که برویم به قول معروف کشکمان را بسابیم ، حالا در این وضعیت هم ، اگر کشکی برای سابیدن موجود باشد . یا بهتر است ما ورزشی ها همین الان ورزش را ببوسیم و برویم سراغ رشته های دیگر مثل نفت . گاز و برق و صنعت و ...شاید روزی در بالاترین سطوح ورزشی کشور ،دوباره به میدان ورزش مارا برگردانند .
ولی بر خود لازم می دانم که این موضوع را هم مطرح کنم که کشور ما از نبود مدیران لایق ورزشی و یا حتی تربیت اینگونه مدیران رنج می برد . تا وقتی که یک مدیر ورزشی لایق اظهار وجود نکند ، خودی نشان ندهد ،وضعیت به همین منوال می گذرد و غیر ورزشی ها در میدان ورزش ما جولان می دهند .
بیاییم مدیر لایق ورزشی تربیت کنیم .
چندی پیش در کلاس یکی از اساتید محترم مدیریت ورزشی مسئله ای مطرح شد که نه تنها تعجب من بلکه تعجب همگان را در کلاس برانگیخت . این استاد محترم که بسیار استاد با علم و با تجربه در کار خود و همین طور محبوب خود من هستند ، با سند و مدرک معتقد بودند که یک مدیر غیر ورزشی باید در سطوح بالای مدیریت ورزش کشور قرار بگیرد و همچنین این استاد محترم این شیوه مدیریتی که هم اکنون در ورزش ما موجود می باشد یعنی (( یک وزیر نفت با ارتباطات یا هر مدیر غیر ورزشی دیگر می تواند یک مدیر ورزشی باشد )) بسیار موافق بودند . بنده تصمیم گرفتم بعد از مطرح شدن این موضوع ، بلافاصله پاسخ استاد را ندهم ، چون معتقدم برای هر ایده و نظری باید احترام قائل شد و در مورد آن ایده ، فکر و تحقیقات مکفی انجام داد .
بعد از گذشت چند روز از مطرح شدن این موضوع که حسابی ذهن من را به خودش مشغول کرده بود ،من توانستم برای هر دو دلیل استاد محترم پاسخی بیابم و بر خود لازم دانستم که با شما همکاران و دوستان عزیزم به اشتراک بگذارم . لطفا بعد از مطالعه این متن ، نظر بدهید که آیا با عقیده من موافقید یا با عقیده استاد من .
دلیل استاد 1 - یک مدیر لایق سطح بالای سازمانی باید دارای 70 درصد توانایی ادراکی ، 20 درصد توانایی ارتباطی و 10 درصد توانایی فنی باشد و چون یک مدیر ورزشی در صد توانایی فنی بیشتری دارد این منجر به این می شود که در کارهای فنی و جزئیات دخالت کند و این باعث اخلال در کار سازمان می شود ، و همچنین ایشان معتقد بودند که اگر این درصد توانایی فنی هرچه به صفر نزدیکتر باشد ، سازمان عملکرد بهتری دارد . پس یک مدیر ورزشی به علت دخالت در کارهای فنی نمی تواند یک سازمان ورزشی را به خوبی اداره کند و بهتر است که یک وزیر نفت ، ارتباطات ، بهداشت و یا یک سرهنگ نیروی انتظانی و یا هر کس غیر ورزشی دیگر بر کرسی ورزش ما تکیه کند .
جواب استاد 1- به نظرمن اگر بحث این موضوع است که باید یک مدیر لایق سردمدار ورزش کشور باشد ، پس چرا 100 درصد توانایی ادارکی ، 100 درصد توانایی ارتباطی و 100 درصد توانایی فنی نداشته باشد ، اصلا چرا باید توانایی یک مدیر را با درصد و ضرب و تقسیم سنجید . اگر مدیر لایق است باید بداند که چگونه با توانایی ادارکی و ارتباطی بالا ، سازمان خود را به موفقیت برساند ، چگونه برای سازمان جذب نیرو کند ، در آمد زایی ایجاد کند ودر محافل بین المللی و جهانی راه را برای موفقیت ورزشکاران خود هموار کند . پس اگر مدیر لایق است ، پس چه احتیاج که صفر درصد توانایی فنی داشته باشد و یا 100 درصد ، مهم این عواملی است که پیشتر گفته شد .
دلیل استاد 2 - در کشور صنعتی و پیشرفته آلمان ، وزیر دفاع آن بانویی است که هیچ پیشینه و و تجربه ای در این زمینه ، یعنی مسائل نظامی ندارد
، پس آیا آنها اشتباه می کنند که یک مدیر با این پیشینه کاری را بر این منصب نشانده اند ، و ما در ست عمل می کنیم ! خیر ، آنها به همین علت که یک مدیر باید دارای صفر درصد توانایی فنی باشد ، این بانو را انتخاب کردند و در همه ی حالات موفق هستند .پس چرا ما اینگونه عمل نکنیم !!.
جواب استاد 2 - بلی درست است ، ولی صحبت از کشور آلمان است کشوری بسیار پیشرفته با ثبات بالای مدیریتی ، یعنی هر مدیری در هر کجای کشور با توجه به حکمی ، برای مدیریت سازمانی انتخاب شود ، هیچگاه نمی تواند هرجور که دلش خواست مدیریت کند ، سازمان را دگرگون کند ، فردی را یک شبه از سمتش بردارد و کسی دیگر را برگزیند ،او دارای قدرت انجام این کارها هست ولی باید با توجه به برنامه ای که برای او پیش بینی شده است گام بردارد ، هدف و آرمان برای او مشخص است ،نیروی کاری متخصص موجود است ، بودجه کامل و مکفی در اختیار است ،اهداف کوتاه، میان و بلند مدت ،همه از قبل برای آن مدیر تعیین شده است . پس مدیر با توجه به این ثبات مدیریتی در سازمان حل می شود و همگام با برنامه های مدیریتی گام برمی دارد و در این بین تنها جای برای فکر نو و خلاقیت باز است .
ولی در ایرانی که نه ثبات مدیریتی و نه ثبات مدیر وجود دارد ، نمیتوان اینگونه عمل کرد ،در کشوری که مدیران هریک شیوه خاص خود را در اداره سازمان دارند ،در کشوری که مدیران با توجه به نفوذ و قدرتی که در محافل مختلف دارند شناخته می شوند ، در کشوری که در سازمان های آن با ورود یک مدیر جدید ، اهداف و آرمان تغییر می کند ،به هیچ وجه نمی توان از این شیوه مدیریت آلمانی ها در کشورمان استفاده کرد . پس با توجه به این مسائل بهتر است که یک مدیر با قدرت و لایق ورزشی عهده دار ورزش کشورمان باشد . کسی که به مسائل و پیچ و خم های ورزش آشنایی بشتری دارد .
البته همین آلمانی ها همیشه در سطوح بالای ورزشی و سازمانی خود هیچگاه ستارگان و سمبول های ورزشی خود را فراموش نکرده و از انها در بالاترین مقام مدیر یتی استفاده کرده اند .
پس اگر قرار است که یک مدیر غیر ورزشی بالای سر این ورزش باشد ، بهتر است که برویم به قول معروف کشکمان را بسابیم ، حالا در این وضعیت هم ، اگر کشکی برای سابیدن موجود باشد . یا بهتر است ما ورزشی ها همین الان ورزش را ببوسیم و برویم سراغ رشته های دیگر مثل نفت . گاز و برق و صنعت و ...شاید روزی در بالاترین سطوح ورزشی کشور ،دوباره به میدان ورزش مارا برگردانند .
ولی بر خود لازم می دانم که این موضوع را هم مطرح کنم که کشور ما از نبود مدیران لایق ورزشی و یا حتی تربیت اینگونه مدیران رنج می برد . تا وقتی که یک مدیر ورزشی لایق اظهار وجود نکند ، خودی نشان ندهد ،وضعیت به همین منوال می گذرد و غیر ورزشی ها در میدان ورزش ما جولان می دهند .
بیاییم مدیر لایق ورزشی تربیت کنیم .
ر.ن