ما باید ورزش کشورمان را تربیت کنیم !!!

به نام خدا

ما باید ورزش کشورمان را تربیت کنیم !!!

شاید این مسئله برای خیلی از شما دوستان و همکاران تازگی داشته باشد و هیچ جایی با آن برخورد نداشته اید . شاید بعضی از شما اعتقاد داشته باشید که مگر می شود ورزش را هم تربیت کرد ،‌اصلا چه نیازی است به تربیت ورزش کشور . این مسئله از کجا نشات می گیرد و برای چه مطرح می شود . اری درست است ،‌این سوالات همگی طبیعی است که در ذهن ها شکل بگیرد ،‌ ولی پشت همه ی این آیاها و چراها پاسخی نهفته است .

اگر ورزش کشورمان را همچون کودکی که تازه متولد شده است در نظر بگیریم ، پاک ،‌معصوم و زیبا در ذات است و تمامی افعال زیبا و شاخص را می توان در مورد آن به کار برد . ولی همین کودک پاک و معصوم در ذات رفته رفته بعد از سالها در اثر تربیت غلط و نادرست متولیان و پدرانش یعنی ما فارغ التحصیلان ،‌کارشناسان  ،‌ معلمان  ،‌ مربیان  ،‌ دانشجویان و اساتید دانشگاهی تربیت بدنی ،‌ مسئولین ورزش و ... به گمراهی کشیده شده است .

نادرست گام برمیدارد ،‌ نادرست حرف می زند و به طور کلی بعد از این همه سال درست تربیت نشده است و بی تربیت است .

ورزشی که در محافل آن دروغ ،‌بهتان و ریاکاری امری عادی است ،‌ در ورزشی که حرف اول را مقاصد فردی می زند ، در ورزشی که معیار آن پول و مسائل  مادی است ، ورزشی که خود را الوده به مسائل سیاسی و غیر ورزشی کرده است ،‌ در ورزشی که بیش از 99 درصد مردم عادی آن ورزش نمی کنند ، ورزشی که مسئولین آن برنامه ای جامع و تخصص یافته ای برای ورزش کردن مردم و کشاندن ایشان به محافل ورزشی ندارند ، در ورزشی که کار پایه ای ، ریشه ای و دسوزانه به منزله ی گوشه نشینی است ، در ورزشی که راه رشد و پیشرفت در آن همه چیز است به غیر از دانش علمی ، توانایی فردی و تجربه کاری ،‌در ورزشی که جای فکر کردن و تصمیم گیری درست و حساب شده خالی است ،‌در ورزشی که مقصود کشی و مدرک گرایی صرف حرف اول و آخر را می زنند ، در ورزشی که اطمینان به جوانان و سپردن کارهای مبنایی به ایشان امری اشتباه و یا ریسکی بزرگ و خطرناک قلمداد می شود و در آخر ورزشی که از فقر فرهنگی عذاب می کشد و همه ی چیز های دیگر موجود در آن ، پس چه جای توقع است که ورزش این کشور به موفقیت برسد ،‌ چه جای توقع است که در برنامه روزانه مردم بشیند و چه توقع است که به سرمنزل مقصود برسد اینها تنها گوشه ای از اشاراتی است که نشان می دهد ورزش کشور ما بی تربیت است .

این کودک پاک و معصوم که حالا جوانی برومند و تنومند شده است اگر همینجور به حال خودش رهایش کنیم به قهقرا می رود .حالا که هنوز دیر نشده است همه باید عزم و هدفی را در خود ایجاد کنند و موجی عظیم تا مسیر اشتباه رودخانه تغییر یافته و جریان درست آب پدیدار شود

ادامه دارد ...